NC Hunbaek.11-3

hunbaek.11

     แบคฮยอน เดินเข้ามาในห้องของเซฮุนที่เจ้าของห้องพึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำพันผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวที่เอวเพียว 

"อะ..เซฮุน"

เขามองเพียงห่างตาแล้วนั่งลงหน้ากระจกก่อนจะทักคนเป็นพี่ 

"พี่มาแล้วหรอ? เช็ดผมให้หน่อยสิครับ"

    แบคฮยอนสงสัยกับถ้าทีที่แปลกไปของเซฮุนก่อนจะเดินไปหยุดที่หลังของคนเป็นน้อง

"เอาผ้ามาสิ พี่จะได้เช็ดให้"

แบคฮยอนยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อรับผ้าจากเซฮุนที่กำลังส่งให้

"พี่อาบน้ำมาแล้วหรอครับ?" 

แบคฮยอนที่กำลังจะเช็ดผมให้ถึงกับชะงัก 

"อ..อ..พี่ร้อนนะก็เลยอาบที่บ้านซิ่วหมินไง"
    
     แบคฮยอนพูดไปก็เช็ดผมให้คนเป็นน้องไปแต่ก็ต้องชะงักอีกครั้งเมื่อความจริงที่ออกมาจากปากของเซฮุน 

"ผมว่าพี่พูดผิดแล้วละ...ความจริงคืออะไรบอกผมมาเถอะ" 

     เซฮุนลุกขึ้นแล้วหันหน้าเข้าหาแบคฮยอนที่ยืนอึ้งอยู่ก่อนจะเดินลุกเข้าหาร่างบางจนเซล้มลงไปกับเตียงนอน 

"พี่...อา.บ.ที่..ห้อง..." 

"ห้องไอชานยอลใช่มั้ย!" 

    เซฮุนพูดพร้อมก้มลงสบสายตากับร่างบางที่สั่นไหวอยู่ใต้ร่างของตนเอง 

"พี่...ขอโทษ...อุ๊บ" 

    ร่างสูงไม่รอช้าให้ร่างบางได้แก้ตัวรีบประกบริมฝีปากของตัวเองกับร่างบางตรงหน้าทันที ก่อนจะผละริมฝีปากออกมาแล้วจ้องมองเข้าไปในดวงตาสวยราวกับแมวตัวน้อยๆ 

"พี่ตัองการผมบ้างหรือเปล่า? แต่ผมต้องการพี่มากเลยรู้มั้ย?" 

    เซฮุนพูดก่อนที่จะซุกใบหน้าลงไปกับซอกคอขาวก่อนที่สายตาเจ้ากรรมจะเห็นรอยรักที่เหมือนมีใครทำไว้ให้ตนเห็น  

"พี่เหนื่อยมั้ย? กี่รอบแล้ว" 

ร่างสูงพูดก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ที่ซอกคอของร่างบางเหมือนเดิม 

"ก็..สองรอบ...แต่กับฮุนพี่ให้ได้นะไม่เหนื่อยหรอก" 

    ร่างสูงที่ได้ยินจากร่างบางว่าสองรอบแล้วก็เงยหน้าขึ้นมามองที่ใบหน้าแดงจนร่างบางต้องแก้ต่างออกไปว่ากับร่างสูงนั้นยังได้อีก 

"พี่จะไหวหรอครับ ดูพี่เหนื่อยๆ" 

    เซฮุนพูดพร้อมกับใช้นิ้วมือลูบไล้ลากยาวไปมาที่ใบหน้าหวานของร่างบาง 

"ไห..ว..ไหวสิ ฮุนไม่เชื่อพี่หรอ?" 

ร่างบางพูดพร้อมยกแขนคล้องคอร่างสูงเอาไว้ 

"งันพี่ก็ขึ้นมาอยู่ด้านบนสิครับ" 

    ร่างสูงพูดจบก็จับร่างบางเหวี่ยงให้ขึ้นมาอยู่ด้านบนคร่อมตัวเองไว้ทันที 

"อ๊ะ...เซฮุน...เจ็บนะ" 

ร่างบางตีที่แขนของร่างสูงก่อนจะพูดออกมา 

"ผมยังไม่แต่งตัวนะ พร้อมเมื่อไหร่ก็ดึงผ้าเช็ดตัวผมเอาเองนะ" 

ร่างสูงพูดพร้อมขยับตัวขึ้นไปพิงที่หัวเตียงเพื่อรอให้ร่างบางพร้อม 

"ฮุน นายรู้มั้ยถึงพี่จะเหนื่อยแถบขาดใจพี่ก็ให้นายได้เสมอ" 

"ยกเว้นกับแทยงใช่มั้ย?" 

"แทยงคือที่หนึ่งของพี่นายก็รู้นิ" 

ร่างบางพูดก่อนจะเอานิ้วมือเรียวจับที่ใบหน้าเรียวยาวของเซฮุน 

"งันผมจะทำให้มันไม่ได้เจอกับพี่อีกแน่นอน" 

    ร่างสูงของเซฮุนที่มีความอดทนน้อยจนเกินไปจึงจับมือของร่างบางที่อยู่ที่แก้มก่อนจะดึงลงมาประกบริมฝีปากกับร่างบางทันทีเพราะไม่อยากได้ยินเรื่องเกี่ยวกับแทยงอีกต่อไป 

"อุ๊บ..อื้อ..ฮุน" 

    ร่างบางผละริมฝีปากก่อนจะยืดตัวขึ้นแล้วเอามือไปดึงผ้าเช็ดตัวของร่างสูงออกพร้อมกับร่างสูงที่ส่งมือไปถอดเสื้อยืดของร่างบางออกเช่นกัน 

"อ๊ะ..อื้อ" 

"พี่ พร้อมเมื่อไหร่ก็จับใส่เอาเองนะ" 

     ร่างสูงบอกร่างบางก่อนที่ตัวเองจะหันไปสนใจและหยอกล้อกับยอดอกสวยและร่างกายที่ดูยั่วน้ำลายอย่างมากเมื่อดูออกเป็นสีแดงจางๆ 

"อ๊ะ..อื้อ..ฮุน.." 

     ร่างบางร้องเสียงหวานพร้อมบิดเร้าร่างกายไปมาก่อนที่ร่างบางจะยกตัวเล็กน้อยก่อนจะจับแก่นกายที่แข็งชันตามอารมณ์ที่ถูกเร้าแล้วใช้อุ้งมือเล็กของตัวเองขยับขึ้นลงก่อนจะนั่งตัวลงไปที่หน้าท้องร่างสูงแล้วยื่นขาไปข้างหน้า 

"ฮุน..ถอดกางเกงออกให้หน่อย" 

    ร่างสูงที่กำลังขบกัดและดูดเน้นย้ำที่ร่างกายของร่างบางจนแดงเกือบจะทั้งร่างเงยขึ้นมาจากหน้าท้องของร่างบางก่อนจะทำตามคำขอของร่างบาง 

"ได้ครับ~" 

    ร่างสูงถอดกางเกงของร่างบางออกพร้อมกับร่างบางที่ใช้มือรูดแก่นกายของร่างสูงขึ้นลงจนมีน้ำใสๆออกมาเล็กน้อยเพื่อเป็นสารหล่อลื่นให้กับตัวเอง 

"อ๊ะ...ฮุน..อ้า" 

    แต่ร่างบางก็ต้องชะงักเมื่อร่างสูงใช้โพรงปากครอบครองแก่นกลางของร่างบางแล้วใช้เรียวลิ้นและริมฝีปากดึงเอาเข้าออกจนร่างบางต้องส่งเสียงร้องออกมา 

"อ๊ะ..อ้า...อ๊ะ...อื้อ" 

    แล้วร่างบางก็ต้องร้องครางออกมาอีกครั้งเมื่อร่างบางจับแก่นกายของร่างสูงดันเข้าไปในช่องทางสีสวยอย่างช้าๆจนสุดด้ามแล้วนั่งทับแช่เอาไว้ 

"ฮุน..พี่ไม่ขยับได้มั้ย.อ๊ะ..ของนายมันใหญ่เกินไป..." 

   เซฮุนจับร่างบางขยับตัวขึ้นพร้อมกับตนให้ใกล้กันมากขึ้นก่อนที่ร่างบางจะร้องขอออกมาแล้วเซซบที่อกของร่างสูง 

"ลองดูสักนิดเถอะครับ..แล้วพี่จะติดใจเอง" 

    ร่างบางยืดตัวขึ้นก่อนจะนั่งทำใจก่อนที่มือของร่างสูงจะมาจับเอวคอดแล้วจับให้ร่างบางขยับตัวขึ้นลงตามแรงมือของร่างสูง 

"อ๊ะ...เซ..ฮุน..อ๊ะ" 

     ร่างบางที่ถูกร่างสูงนำในตอนแรกจนตอนนี้แรงขยับขึ้นลงทั้งหมดของร่างบางนั้นล้วนเป็นการขยับตัวของร่างบางเองทั้งหมดซึ่งร่างสูงที่ว่างงานอยู่นั้นก็มัวอยู่กับร่างกายตรงหน้าทั้งลูบไล้ไปทั่วทั้งร่างกายและใช้ริมฝีปากให้มีประโยชน์ด้วยการใช้ขบกัดดูดดึงสร้างความเสียวซ่านให้กับร่างบางจนร่างบางขยับตัวขึ้นลงอย่างรวดเร็ว 

"อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..อ้าาาาา" 

    ร่างบางที่แก่นกายของตัวเองนั้นร่างสูงดึงเอาด้วยอุ้งมือก็สำเร็จความใคร่จนปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของร่างสูง 

"เหนื่อยแล้ว...อ๊ะ...ฮุน" 

"ถ้าเจ็บ...จะขยำหรือข่วนได้ทั้งนั้นครับพี่" 

   ร่างบางที่กำลังพูดก็ถูกร่างสูงจับให้นอนลงใต้ร่างก่อนจะบอกเจตนารมณ์ของตัวเอง 

"อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ" 

"อื้อ..อื้ม..ซี๊ดส์" 

     ร่างบางที่ถูกร่างสูงสอดใส่กระแทกกระทั้นเข้ามาในร่างกายของตัวเองก็ร้องครางขึ้นแล้วเอาแขนทั้งสองข้างขึ้นคล้องคอของร่างสูงไว้แล้วส่งนิ้วมือเรียวขยำไปที่เรือนผมของร่างสูงเพื่อระบายความเสียวซ่านออกไปจนร่างสูงที่ได้รับการตอบรับที่ดีของร่างบางก็กระแทกเข้าออกจนใกล้ปลดปล่อยออกมา 

"อื้ม...อีก..นิดเดียวเองนะพี่" 

     ร่างสูงบอกร่างบางก่อนที่จะกระแทกสองสามครั้งแล้วก็ปลดปล่อยออกมาเข้าไปในช่องทางของร่างบางจนเต็ม 

"อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊ะ..อ้าาาาา" 

     ร่างบางร้องครางเสียงหวานเมื่อร่างสูงปลดปล่อยออกมาแต่พอร่างสูงจะถอดแก่นกายออกน้ำรักที่ปลดปล่อยเข้าไปในร่างบางก็ไหลย้อนกลับออกมาจนเลอะซอกขาขาวเต็มไปหมด



กลับไปเม้นได้ที่

http://writer.dek-d.com/aumtally/writer/viewlongc.php?id=1058625&chapter=13

Mie...L